pech!

We planden al enkele dagen: donderdag gaan we naar de Gentse feesten met de kindjes.
De twee kindjes in huis want nummer drie komt vrijdag pas terug van kamp (ik kijk er naar uit!)
Ward mocht woensdag met zijn meter naar de film.
Hij kwam thuis en we vertrokken onmiddellijk om boodschappen.
In de winkel krijgt Ward jeuk op zijn arm, ik kijk er naar en er zijn precies drie muggenbeten.
Op naar de volgende winkel.
Aan de kassa van die laatste winkel (20 minuten later dan de drie opgemerkte bolletjes) merkte ik dat arm twee onder de bolletjes zat en zijn benen en zijn gezicht en zijn rug hele grote bobbels en zijn buik....helemaal dus.
Ward begon te hoesten en moeilijk te ademen.
Terwijl mijn man naar huis aan het rijden is bel ik naar de dokter. Die verwijst mij naar zyrtek en omdat ik dat niet heb rijden we voor we naar huis gaan langs de apotheek.
Er is er nog maar één open want het was al na 18u.
Die man van de apotheek hoort mijn verhaal en bekijkt Ward. Heel rustig zegt hij: geef hem een lepeltje zyrtek en ga maar rustig naar de spoed want dit is niet normaal hoor.
Allé, ik zet de man en Linde thuis af en rij naar spoed.
Daar mag ik direct aan de beurt. (wat ook niet vaak voorkomt)
Na wat onderzoek en overleg tussen mensen met witte en groene jassen: Ward moet een nachtje in observatie blijven. Natuurlijk op de kinderafdeling in een ander ziekenhuis. Hop daar naar toe, ondertussen was het al 20.30u. als we daar ons kamertje kregen. Het kind had nog niet gegeten en kreeg een lekkere boterham.
Geen piama of ander gerief dus laat ik het ventje alleen om onze spullen te halen. (dat doe ik niet graag)
Zo snel mogelijk terug en ondertussen was het 21.30u. Meneertje hing vol met kabeltjes dus slapen zat er nog niet in.
En dan eindelijk rond 23u. vat hij slaap. Midden in de nacht nog uit dat bedje gevallen, maar voor hem was het een hele goede morgen: bolletjes weg, terug kunnen ademen en verlangen naar huis.
Als de dokter komt mag je naar huis! Die dokter bleef weg tot 13u. Maar dan gingen we weer blij naar huis.
Wat het was dat weten we nog niet. Volgende week nog een op controle.
Allergische reactie op iets.....afwachten wat het bloedonderzoek zegt.
Dagje Gent kunnen we vergeten, maar wel blij om terug thuis te zijn.
En ik kon helaas niet slapen in de ziekenhuis en ben nu zo moe dat ik om 20u. in mijn bed ga liggen.

Groeten Katrientje